Przemoc wśród dzieci i młodzieży

Wychowanie dzieci: Przemoc wśród dzieci i młodzieży

Coraz częściej słyszy się o okrucieństwie występującym od najmłodszych lat wśród dzieci i młodzieży w stosunku do swoich koleżanek i kolegów. W telewizji ujawniane są takie przypadki, skąd u młodych ludzi tyle agresji złości i przemocy?

Tragiczne wydarzenie z 2006 roku – śmierć 14-letniej Ani z Gdańska, ofiary przemocy swoich rówieśników – ukazuje, że przemoc istnieje nie tylko w świecie dorosłych, ale ma bardzo mocny akcent wśród dzieci i młodzieży. Bezrobocie, frustracja życiowa, brak wsparcia w rodzinie i perspektyw na przyszłość stają się przyczyną zachowań agresywnych.

Zauważalne są dwa typy rodzin z których wywodzą się młodociani agresorzy.

Pierwszy z nich zdominowany jest przez niedostatek i biedę. Bezrobocie lub zbyt mała ilość środków finansowych mogą spowodować depresję, alkoholizm i utratę zainteresowania potomstwem. Zaniedbane dziecko demonstruje swoją siłę, aby w ten sposób nadrobić niskie poczucie wartości.

Drugi typ rodzin cechuje zamożność. Rodzice gonią za pieniędzmi kosztem czasu spędzanego z dzieckiem. Pracują wiele godzin dziennie a brak swojej osoby w domu rekompensują drogimi prezentami, spełnianiem zachcianek i znacznym kieszonkowym. Dziecko odczuwa swoją siłę oraz przewagę nad innymi rówieśnikami i demonstruje ją przemocą.
Należy zwrócić uwagę na to, że dzieci uczą się przez obserwację. Gdy w domu ojciec poniża matkę i pozostałych członków rodziny, z lekceważeniem i pogardą odnosi się do otoczenia np. sąsiadów, jego dziecko czerpie w ten sposób wzorzec swojego zachowania. Agresji sprzyjają także media: telewizja, kino, gry komputerowe i Internet.
W stosunku do swoich rówieśników są agresywne dzieci, które same zaznają lub zaznały brutalności – na przykład w domu. Z ofiary  zamieniają się w sprawcę, także w swoim późniejszym, dorosłym życiu. Mówimy wówczas o kole przemocy.
W jaki sposób przeciwdziałać agresji u młodzieży? Przede wszystkim uświadamiać rodziców na czym polega zdrowe wychowanie dziecka. Pozytywne relacje w rodzinie i mocne więzi kształtują takie samo podejście dzieci w stosunku do innych. Tak zwane wychowanie bezstresowe i wpajanie dziecku, że jest pępkiem świata przynosi porażkę. Dużą rolę odgrywa także szkoła. Nauczyciele angażujący się w swoją pracę, będący autorytetami dla uczniów i stawiający na jakość swojego nauczania i oddziaływań wychowawczych.